Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
аламан — 1 (Гур., Маңғ.) сарбаз, шапқыншы қол. Таң сарғайып атқанда, Иса Досан бастаған Алпыс кісі а л а м а н, Айналасын жау қамаған, Астына мінген аттары Қазмойын тұлпар жараған (Сәттіғұл). Қара Мәмбет залымның а л а м а н ы көп еді (Н. Байғ., Шығ.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
даяшылық — (Монғ.) қызмет атқару. Д а я ш ы л ы қ көрсететін Дэлүүн сұмындық Тұрмыс қажетін өтеу бөлімшесінің тәжірибесін тарату жұмысын ұйымдастыру жөн деп атап көрсеткен ді («Ж. өмір», 4.06. 1987). Қанипаның қас қабағымен қозғалған күтушілері қылп… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
